11 december 2009

97 - pasta met aubergine en ansjovis

Wie niet graag zout eet, kan ansjovis beter laten staan. Wie niet graag vis eet, zou dit recept stiekum best wel eens kunnen lusten. Zo vissig smaakt ansjovis eigenlijk niet, en als je het héél klein hakt, zoals in dit recept, heeft de gemiddelde vishater misschien geeneens door dat-ie vis aan het eten is... 

Pasta met aubergine en ansjovis
- verse tomaat (lekker veel)
- aubergine (1/2 per persoon)
- ansjovis * (ong. drie tot vier filets per persoon)
- mozzarella (1/2 per persoon)
- naar smaak: oregano en peper
- olijfolie
- je favoriete pasta

Snijd de groenten. Bak de aubergine met weinig olijfolie op hoog vuur, goed roeren. Voeg de tomaat toe. Hak de ansjovis heel klein, voeg toe met de kruiden en laat het geheel tot een saus koken. Kook intussen je pasta. Serveer met de mozzarella.

* Om het zout wat te neutraliseren kun je de ansjovis even in melk laten weken.

10 december 2009

98 - worstenbroodjes met zuurkool

OK, ik had gisteren willen posten, maar als je weinig thuis bent, en als dan vervolgens ook nog (wéér) lekkage is in je huis, heb je wel wat anders aan je hoofd.

Dus bij deze: nr. 98.

Nu we toch in de categorie "kinderverdriet" zijn, is het tijd voor zuurkool.

Ik eet niet vaak zuurkool. Nu bracht mijn korte avontuur met De Groentetas daar verandering in. Voor wie het principe niet kent: een groentetas of -abonnement houdt in dat je wekelijks, voor een vaste prijs, een tas met groenten en/of fruit bij een biologische supermarkt kunt ophalen. Behalve de maat (in mijn geval: drie soorten groente en twee soorten fruit) heb je niets te kiezen. Wat ook wel eens leuk kan zijn, zo proef je groenten die je anders nooit eet. Begin oktober waagde ik ik me dus maar eens aan de groentetas. De allereerste tas was fan-tas-tisch (sorry voor de flauwe woordspeling): er zaten wel twee dingen in die ik nog nooit gegeten had!

- misome: een paksoivariant, lekker om te roerbakken
- satsuma: een soort mandarijn met knalgroene schil en oranje partjes. Visueel heel gaaf natuurlijk, smaakt ook erg lekker.

Maar goed, het ging over zuurkool. Een paar weken later ging ik op vakantie. Probeer nu met mij de verschillen te zoeken tussen tas 1 (de laatste vóór de vakantie) en tas 2 (de eerste na de vakantie):

Tas 1:
- een bak veldsla
- bloemkool
- zuurkool
- bananen
- een fruitsoort die ik vergeten ben

Tas 2:
- een bak gemengde sla
- broccoli
- zuurkool
- bananen
- een fruitsoort die ik vergeten ben

Ik heb kennelijk een slecht geheugen voor fruit, maar verder valt mij op dat er twee precies dezelfde dingen tussen zitten, en twee dingen die bijna hetzelfde zijn. Dus, dag groentetas. Bij deze nemen wij afscheid. Het was leuk, zeker in het begin, maar ik voel een sleur opkomen. We kunnen misschien wel vrienden blijven, maar voorlopig wil ik je niet meer zien.

En toen had ik ineens twee pakken zuurkool. Tijd voor worstenbroodjes.

Elzasser worstenbroodjes

- 1 blikje croissantdeeg
- goeie knakworsten *
- zuurkool
- mosterd
- honing

Rol het deeg uit, snijd het los en smeer één kant in met de honing en mosterd. Leg aan de lange kant van de driehoeken een pluk zuurkool en een knakworst. Rol op en bak volgens de verpakking.

* In heel veel knakworsten zit separatorvlees. Ik ben daar geen fan van, voor de teerhartigen onder jullie (of diegenen die net smakelijk een broodje knakworst zitten te eten): een uitleg over separatorvlees is hier te vinden. Wie hier geen trek in heeft: kijk goed op de blikjes in de supermarkt.

08 december 2009

99 - pasta met witlof en blauwe kaas

Het lijkt wel of we deze lijst van 100 beginnen met de kindernachtmerries: eerst spruitjes, nu witlof. Deze ziet er wel helemaal heel verschrikkelijk ontoegankelijk uit met die blauwe kaas erbij, maar verrassend genoeg smaakt het niet idioot wild. Ik heb het recept van een vriendin die het weer van haar zusje heeft, en intussen is het natuurlijk ook een beetje aangepast.

Pasta met witlof en blauwe kaas

- pasta (volkoren gaat hier goed bij)
- witlof (1,5 stronk per persoon)
- blauwe kaas *
- scheut room / crème fraîche
- geraspte kaas, jong of belegen
- pijnboompitten

Snijd de witlof in reepjes; verwijder het harde binnenstuk **. Bak dit zachtjes in olijfolie op laag vuur. *** Zet intussen water op en kook de pasta. Voeg, als de pasta bijna klaar is, de room en kaas toe zodat alles kan smelten. Serveer pasta en saus met pijnboompitten.

* Ik geef de voorkeur aan Danablu. Castello smelt niet mooi.
** Daar zit ook een deel van het kinderverdriet: dit deel smaakt het bitterst.
*** Je bent nu aan het karamelliseren; je hoeft weinig te roeren. De witlof gaat hier zachter van smaken.

07 december 2009

100 - spruitjes met spekjes

En dan te bedenken dat ik pas twee jaar geleden begonnen ben met spruitjes eten.

Die spruiten zijn natuurlijk zo'n typische kindernachtmerrie op het gebied van eten, dus ik hoefde ze van mijn ouders nooit. Nou hielden die er zelf ook niet zo van, dus dat scheelt. Als kind was mijn enige ervaring met spruitjes: stukgekookt in een groentesoep. Dat nooit meer! 

Totdat ik, tijdens een enorme ramsj-boekverkoop in de Jaarbeurs, door een kookboek bladerde, en dit zeer simpele recept tegenkwam. Ik weet niet meer welk kookboek, dus een eervolle vermelding zit er niet meer in. Het zag eer in ieder geval aanlokkelijk genoeg uit om mij over mijn spruitjes-angst heen te helpen, en sindsdien eet ik ze best vaak. Maar altijd in een geroerbakte vorm.

Dus bij deze presenteer ik met trots mijn eerste, zeer snelle recept:






Spruitjes met spekjes

- geschoonde spruitjes
- spekblokjes of -reepjes
- flink wat karwijzaad (1 theelepel per persoon)
- peper naar smaak

Spruitjes halveren. Spekblokjes bakken, bak de spruitjes gelijk mee. In de laatste minuut karwijzaad toevoegen. Peper erover, serveren met aardappelpuree of rijst.

Je kunt de spruitjes ook voorkoken (max. 5 min!) en aan het einde even met de spekjes meebakken.

de 100 snelste

Zoals uit het vorige bericht al blijkt, ben ik fan van het kookblog van de Guardian. Dus al neuzende kwam ik in het archief een lijst tegen van 100 makkelijke, supersnel te bereiden recepten. Het ziet er goed uit, moet ik zeggen. Alleen, wat is makkelijk en snel? De een draait zijn hand niet om voor lamsboutjes, de ander schrikt zich rot van gepocheerde eieren.

Ik ga daarom graag de uitdaging aan en beloof hierbij plechtig de komende tijd mijn eigen 100 snelle recepten uit de doeken te doen. Elke dag één!! (poe hee!)

We beginnen vandaag, aftellende vanaf 100. Maar het is geen ranglijst, nummer 1 is niet persé de beste!

01 oktober 2009

Hoe te koken volgens de Guardian

The Guardian kan er wat van! In tegenstelling tot sommige andere kranten, waar kookcolumns vaak een zuunig stukje tekst beslaan met soms wel érg simpele recepten, heeft dit Engelse dagblad aardig wat aandacht en ruimte besteed aan het onderwerp koken.

Op de site staat onder de misleidend simpele noemer How to Cook een schat aan recepten en, vooral, handige stap-voor-stap foto-instructies. En dan niet van de meest simpele dingen: in het rijtje foto- en filmverslagen krijgen we het volgende uitgelegd:
  • caramel maken
  • kip en lam ontbenen
  • rabarber inmaken (mét uitleg hoe je hergebruikte jampotten vacuum trekt).
De serie is nog niet zo groot, maar ik ben nu al fan. Tot mijn grote verrassing is de instructie voor het inmaken van rabarber zelfs weergegeven in kilo's, grammen, en milliliters!

(De how-to voor haggis sla ik alleen nog even over.)

Update: er is net een fotoverslag toegevoegd voor het zelf maken van ... gravad lax!
Yup, die ga ik gauw een keer maken!

13 augustus 2009

eindelijk theecake

Deze had ik al heel lang op mijn lijstje staan van "nog steeds te posten recepten" - het is een supersnel te maken cake. Uit de Elle Eten - nu blijkt hij ook op hun site te staan! Fijn, hoef ik hem niet meer posten.

Dus bij deze: de theecake!

Ook geschikt om te vullen met cranberries en / of abrikozen. Je kunt hier dus ook prima een kersttulband van maken. Goed, ik post 'm dus in augustus - dat maakt dus weer es duidelijk dat ik dit veel eerder had moeten posten...

14 juni 2009

Boterhammen met zand (2)

Ook mee op de pinksterpiknik: koude pannekoekjes (of... pannenkoekjes?).
Koude pannekoeken zijn sowieso natuurlijk prima picknickvoer, je kunt fruitsalade meenemen voor erop, of er alvast wat doorbakken. Dat heb ik gedaan, met Amerikaanse pannekoekjes, die zijn wat dikker en wat kleiner. Ik heb het gebaseerd op dit recept, maar dan met wat meer specerijen.

Amerikaanse appelpannekoekjes

Nodig:
- 2 eieren, flink geklopt
- een halve kop melk
- anderhalve kop havermeel / boekweit / of volkorenmeel
- een halve kop bloem
- flinke snuf zout
- 1 theelepel bakpoeder
- 1 dessertlepel vijfkruidenpoeder *)
- een kwart kop suiker
- drie geraspte appels
- olie, om te bakken
- poedersuiker, om te serveren

Kluts de eieren met de melk. Meng in een nadere kom meel, zout, kruiden, suiker en de bakpoeder. Zeef boven de kom met eieren, en mix de geraspte appels erdoor. Bak in een hete koekepan (koekenpan?) met olie: één flinke lepel beslag voor een pannekoekje, er kunnen er ongeveer drie in de pan. Druk ze wel een beetje plat, anders worden ze niet gaar van binnen. Eet koud of warm, met poedersuiker.

*) Vijfkruidenpoeder is een Chinees kruidenmengsel, wat je bij de toko en goed gesorteerde supermarkt kunt krijgen. Er zit kaneel, steranijs, peper, venkel en kruidnagel in. Eén in ons gezelschap mocht geen kaneel; je kunt dat ook door kardemom vervangen.

31 mei 2009

Boterhammen met zand

Pinksteren kon er goed mee door, qua weer. En ook qua activiteiten en gezelschap: ik ben met wat vrienden gaan picknicken op het strand. We waren natuurlijk niet de enigen, maar als je het goede stuk strand weet te vinden, dan is het helemaal niet zó druk. En nee, ik ga niet verklappen waar dat is.

De picknick smaakte goed. We hadden natuurlijk boterhammen met zand ... eh, zalm, maar ik had ook pannenkoekjes gemaakt en citroenplaatkoek. Van de citroenplaatkoek komt hier het recept: ik had het uit een kookboek, maar ik heb het zodanig aangepast naar eigen smaak, dat het recept nu echt "van mij" is. (Er hoeft namelijk écht geen halve kilo suiker door de vulling...)

Citroenplaatkoek

Bodem:
- 185 gr. bloem
- 60 gr. poedersuiker
- 180 gr. boter in blokjes
Vulling:
- 6 eieren
- 200 gr. (riet)suiker)
- 3 à 4 citroenen (zorg dat je genoeg sap hebt voor 2,5 dl) *)
- 120 gr. bloem
- schepje bakpoeder
Verder nodig:
- bakvorm van ong 20 bij 30 cm.
- bakpapier.

1. Bekleed je bakvorm met bakpapier.
2. Meng de ingrediënten voor de bodem snel, met koude handen, tot een iets kruimelig deeg.
3. Spreid het deeg uit over je bakvorm, druk goed aan, en bak de bodem 25 minuten op 180 graden. Hij moet dat al een beetje bruin zijn. Laat afkoelen.
4. Mix de eieren en de suiker schuimig (ongeveer 3 minuten).
5. Rasp de citroenschil en pers de citroenen uit. Zorg dat je ongeveer 2,5 dl. sap hebt. Meng sap en rasp met de eieren, en voeg daarna de bloem en bakpoeder toe. Proef eventueel of er nog suiker bij moet. **)
6. Giet de vulling op de bodem en bak nog eens 45 minuten op 160 graden.
7. Laat afkoelen en snijd in stukken. Neem mee naar het strand en eet met plakkerige vingers en een knisperend laagje zand.


*) Je kunt ook één of twee citroenen vervangen door sinaasappels. Proef dan of er niet minder suiker in moet. Ik ga 'm ook zeker eens proberen met citroen / limoen, of met grapefruit.
**) Nogmaals: rauwe eieren zijn niet gevaarlijk. Behalve voor mensen met een kwetsbare gezondheid (heel oud, heel jong, of zwanger).